تاريخچه قوم كرد

كردها از مشهورترين قوميت‌هاي ايراني هستند. به گفته مورخان، سابقه سكونت كردها در ايران به ۴,۰۰۰ سال پيش از ميلاد مي‌رسد. قوم كرد ابتدا در ايران و اطراف درياچه وان مي‌زيستند و سپس در منطقه امروزي كردستان و كرمانشاه سكونت يافتند. در اسناد تاريخي پيش از اسلام و اسنادي كه از دولت‌هاي بابل، آشور و اكد برجاي ماند، نام اقوامي ذكر شده است كه شباهت بسيار به واژه كرد دارند. از لحاظ زبان‌شناسي و جغرافيايي، نام قوم «كردخوي» در كتاب گزنفون آمده است كه برخي آن را قوم كرد مي‌دانند.

به گفته بسياري از منابع، قوم كرد از بازماندگان مادها هستند. جغرافياي ماد بزرگ در گذشته شامل كردستان و آذربايجان مي‌شد. از دوره حكومت هخامنشيان تا ورود اسلام به ايران، مردم اين منطقه با عنوان «كورد» شهرت يافته‌اند. واژه «كورد» واژه‌اي به زبان پهلوي ميانه است كه بعدها به زبان فارسي، «كرد» خوانده شد.

كردستان از دوره حكومت ماد، نام يكي از ايالت‌هاي ايران بود. در عصر حاكميت سلجوقيان، نام كردستان رواج بيشتري يافت و دفاتر ديواني آن‌ها به اين نام ثبت و حدود كردستان مشخص شد. حدود كردستان در عصر سلجوقي به بخش‌هايي از عراق عرب، عراق عجم، خوزستان، آذربايجان و دياربكر منتهي مي‌شد. در دوره‌هاي تاريخي بعد، به‌ويژه در عصر صفويه به‌دليل هجوم دشمنان و ناتواني لشكر ايران در حفظ مرزها، برخي از اين ايالات از جغرافياي كشور ايران جدا شدند.

بيشتر بدانيد: عشق جيست؟

بين نيروهاي شاه اسماعيل صفوي و سلطان سليم عثماني در سال ۱۵۱۴ ميلادي جنگي رخ داد. در اين جنگ كه به جنگ چالدران شهرت داشت، بخش‌هايي از سرزمين ايران كه متعلق به كردها بود، از ايران جدا شد و قلمرو كردها يا كردستان قديم بين كشورهاي ايران، تركيه، سوريه و عراق تقسيم شد. به اين شكل، بخشي از كردها نه به خاستگاه اصلي خود در ايران دست يافتند و نه مستقل شدند؛ بلكه تبديل به بخشي از حكومت كشورهاي ديگر شدند.

همچنين قوم كردي با لهچه كردي اهنگ هاي كردي در مراسمات اجرا ميكنن

قوم كرد در طول تاريخ به رشادت و دلاوري شهرت داشتند و براي پاس‌داري از مرزهاي ايران جان‌فشاني‌هاي بسيار از خود نشان داده‌اند. قوم كرد از حس وطن‌پرستي بالايي برخوردار بودند و همين خصلت به آن‌ها كمك مي‌كرد كه با هم‌بستگي و اتحاد، در مقابل بيگانگان ايستادگي كنند. بر اين اساس طبق منابع تاريخي، قوم كرد از اصالت ايراني برخوردارند.